Ο Κεν Ρόμπινσον μιλά για το σχολείο που σκοτώνει τη δημιουργικότητα.

http://www.ted.com/talks/lang/gre/ken_robinson_says_schools_kill_creativity.html

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ : ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Ολόκληρη η υφήλιος βουλιάζει στην βαθύτερη συστημική-οικονομική κρίση που έχει δημιουργηθεί ποτέ. Η Ελλάδα ως ένας από τους αδύναμους κρίκους του παγκόσμιου καπιταλιστικού πλέγματος, βιώνει βίαιες “μεταρρυθμίσεις” σε όλο της το κοινωνικό φάσμα. Το Κεφάλαιο ασφυκτιεί και στην ανάγκη του να επιβιώσει αναζητά νέα πεδία επενδύσεων. Ένα από αυτά είναι η εκπαίδευση, ένας τομέας που συγκεκριμένα στην Ελλάδα είχε διατηρηθεί σχετικά αμόλυντος λόγω των μεγάλων κινημάτων των τελευταίων δεκαετιών. Τώρα όμως τα αστεία τελείωσαν, το νέο νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου έρχεται να αλώσει ό,τι γνωρίζαμε ως τώρα και να υποτάξει την εκπαίδευση στους νόμους της αγοράς.
Τα δημόσια πανεπιστήμια γίνονται ιδιωτικά από την πίσω πόρτα, με την καθιέρωση διδάκτρων, σχολεία συγχωνεύονται με αποτέλεσμα να γίνονται πιο δυσλειτουργικά, τα πτυχία απαξιώνονται πλήρως, ολόκληρο το εκπαιδευτικό μοντέλο διαμορφώνεται έτσι ώστε να παράγεται ένα νέο είδος εργαζομένου (ή ανέργου;), ευέλικτου, εξιδεικευμένου, που θα τρέχει όλη μέρα με σκοπό να μαζεύει δεξιότητες. Ένας εργαζόμενος χωρίς κανένα δικαιώμα που θα γίνεται έρμαιο στα χέρια των εργοδοτών. Σε όλο αυτό φυσικά δεν χωράει κανένα είδος ανθρωπιστικών επιστημών, που πρόκειται να εξαφανιστούν, αφού είναι εντελώς αχρείαστες στο νέο κόσμο που οικοδομείται με μόνο γνώμονα την αύξηση των κερδών της άρχουσας τάξης
Εμείς σε καμία περίπτωση δεν αποθεώνουμε τον σύγχρονο τρόπο εκπαίδευσης, τον κριτικάραμε πάντα, αλλά, τώρα που όλα γκρεμίζονται πιστεύουμε ότι πρέπει να λάβουμε δράσεις, για να αναδείξουμε το χαρακτήρα της σημερινής επίθεσης στην εκπαίδευση αλλά και για να οργανώσουμε τη δράση μας εναντίον της.


μαθητές - φοιτητές – καθηγητές- καθώς και ανήσυχοι πολίτες

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 12/12, 7.30μμ
ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ- ΕΚΔΗΛΩΣΗ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

• Το νέο νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου
• Η εκπαίδευση στα Βριλήσσια, το πρόβλημα του 3ου Λυκείου
• Αγώνες του νεολαιΐστικου κινήματος
• Οι κατευθυντήριες της Ε.Ε., Μπολόνια
• Η φύση του σύγχρονου συστήματος διδασκαλίας


Στο στέκι της Δράσης, Πίνδου 30 & Μαρθώνος




ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ

parevril.blogspot.com

επομενη συνάντηση

νέα συνάντηση 4/12 σαββατο , 17.00 σο τυπετ

επομενη συνάντηση

νέα συνάντηση 4/12 σαββατο , 17.00 σο τυπετ

νεα συνελευση

νεα συναντηση τετάρτη 25/11, 18.00 στο τυπετ

αρθρο για την καταστολή του αγώνα των εργαζόμενων στην ακρόπολη

Ακρόπολη: προσεχώς τανκς

Στην αρχαιότητα, τα ιερά αποτελούσαν ένα είδος ασύλου για κάθε λογής κατατρεγμένους. Όποιος μάλιστα τα παραβίαζε και προέβαινε σε βίαιες πράξεις θεωρούνταν βλάσφημος. Μερικές χιλιετίες μετά, στη (μετα)μοντέρνα Ελλάδα του ΔΝΤ η έννοια του ασύλου δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης. Μάλλον θεωρείται θεσμός επιβλαβής για την απρόσκοπτη ισοπέδωση των εργατικών και νεολαιίστικων κατακτήσεων.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ*, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΧΑΜΗΛΑΚΗ**


Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι του υπουργείου Πολιτισμού, όμως, δεν κατέφυγαν στην Ακρόπολη ζητώντας άσυλο, αλλά για να διαμαρτυρηθούν ως απεργοί εκεί όπου διαμαρτύρονται όλοι οι εργαζόμενοι: στο χώρο εργασίας τους. Αλλά στην εικονική πραγματικότητα των διαπλεκόμενων καναλαρχών και αποστειρωμένων πολιτικών, τα μνημεία τείνουν να αποκτήσουν μια υπερβατική αυταξία, πέρα και έξω από το ιστορικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, πέρα και έξω από κάθε λογική: Γιατί τα μνημεία ήταν και θα είναι στο πέρασμα τόσων αιώνων οργανικό κομμάτι της ζωής της κοινωνίας – άρα και των συγκρούσεών της. Το πόσο πλαστή και κατευθυνόμενη είναι αυτή η εικόνα αποδεικνύεται όταν, από όλα τα μνημεία, προβάλλεται η Ακρόπολη ως άβατο, ακριβώς γιατί «κόβει πολλά εισιτήρια» και συμπληρώνει τη φολκλόρ εικόνα της Ελλάδας μαζί με τον ήλιο, τη θάλασσα και το σουβλάκι.

Η κυβέρνηση του εθνικού προδότη Γ. Παπανδρέου, με τους αχυρανθρώπους υπουργούς, κατάφερε αυτό που δεν τόλμησε κανένας θεσμός εξουσίας από την εποχή της ναζιστικής κατοχής: Να καταλάβει το βράχο, άλλοτε σύμβολο της δημοκρατίας, δέρνοντας και ποδοπατώντας τους εργαζόμενους και τους αρχαιοφύλακες για να τον «παραδώσει» άδειο και ψεκασμένο με χημικά στους τουρίστες! Αυτή η φασιστική και αδιανόητη, για τα μέχρι τώρα δεδομένα, ενέργεια συμπυκνώνει την ουσία του κράτους μηδενικής ανοχής και απόλυτης καταστολής. Σε ένα κράτος υπό καθεστώς εκτάκτου ανάγκης, υπό την κατοχή της τρόικας, κάθε κινητοποίηση πρέπει να καταστέλεται εν τη γενέσει της, οι απεργίες είναι παράνομες και οι απεργοί λοιδορούνται και μετά συλλαμβάνονται.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση επιλέγεται για μια ακόμα φορά να κατασταλεί βίαια μια κινητοποίηση εργαζομένων που δεν ελέγχεται από τις γραφειοκρατικές ηγεσίες των ομοσπονδιών και μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτα χαρακτηριστικά. Γιατί οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι, απλήρωτοι επί 22 μήνες και με μόνη βεβαιότητα την προοπτική της ανεργίας, γνωρίζουν ότι μόνο με ανυποχώρητους αγώνες έχουν ως τώρα κερδίσει. Επιλέγεται επίσης να χτυπηθεί το κομμάτι των ελαστικά εργαζόμενων στο Δημόσιο (συμβασιούχοι, σταζ) για να τελειώνει η κυβέρνηση με ένα πολύ σημαντικό κύμα απολύσεων που βρίσκεται σε εξέλιξη, προτού πάρει μαζικά χαρακτηριστικά. Δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχοι έχουν βρεθεί στο δρόμο αυτούς τους μήνες με την κυβέρνηση να εξαπολύει αγώνα συκοφάντησής τους σαν να φταίνε οι ίδιοι για την ομηρία τους. Οι συμβασιούχοι του υπουργείου Πολιτισμού κατόρθωσαν να παραμείνουν στην εργασία τους μετά από πολυετή αγώνα, δικαστικές αποφάσεις, κινητοποιήσεις, απλήρωτοι, διωκόμενοι, αβέβαιοι για το μέλλον. Δεν θα παραδώσουν εύκολα τα όπλα.

Άλλωστε, το ζήτημα δεν είναι σημερινό: H διαχρονική κάλυψη των αναγκών του υπουργείου Πολιτισμού από προσωπικό με ελαστικές σχέσεις εργασίας δεν είναι μια «έκτακτη περίσταση». Είναι η πολιτική που ακολούθησαν κατά γράμμα οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, παρουσιάζοντας την εργασία ως «παραχώρηση» και όχι ως δικαίωμα, δημιουργώντας στρατιές συμβασιούχων ομήρων του εκάστοτε υπουργού, συνδικαλιστή ή προϊστάμενου. Στην εποχή του μνημονίου, η απόλυση των συμβασιούχων και ο παραλογισμός της υποχρεωτικής ανεργίας μετά τους 24 μήνες εργασίας, δεν είναι πια θέμα μόνο του κινήματος των συμβασιούχων. Έρχεται να προστεθεί στις καθημερινές απολύσεις, τις τροποποιήσεις συμβάσεων και την τρομοκρατία που επικρατεί σε όλους τους χώρους δουλειάς. Τα ψέματα της κυβέρνησης περί «αξιοκρατίας» δεν μπορούν πλέον να κρύψουν την πραγματικότητα του ενός εκατομμυρίου ανέργων, της πολιτικής μηδενικών διορισμών, της προσπάθειας υποβάθμισης κάθε δημόσιας υπηρεσίας ή αγαθού.

Η πολιτική που χύνει κροκοδείλια δάκρυα για την κλειστή Ακρόπολη, ενώ ετοιμάζεται να ξεπαστρέψει με φαστ τρακ διαδικασίες όσες αρχαιότητες και μνημεία βρεθούν στο δρόμο των μεγάλων επενδύσεων, που ενδιαφέρεται για τον πολιτισμό μόνο ως φόντο σε τουριστικά καρτ - ποστάλ, που κρατά κλειστά τα μουσεία και τους χώρους μη προσλαμβάνοντας προσωπικό, που εξακολουθεί να στηρίζει τη λειτουργία των μουσείων και των υπηρεσιών σε φτηνό και επισφαλές εργατικό δυναμικό, πρέπει να καταδικαστεί όχι μόνο από το σύνολο των εργαζόμενων αλλά και από όσους διεκδικούν μια ενεργή καθημερινή επαφή με την πολιτιστική κληρονομιά. Η Ακρόπολη ανήκει στο λαό και τους εργαζόμενους, όχι στα ΜΑΤ, την κυβέρνηση και το ΔΝΤ.

το κείμενο πάρθηκε από : http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=8707

Mr. Freeman

Mr. Freeman Part 24 - Ποιος είναι ο θεός σας?: http://www.youtube.com/watch?v=oWdpiYb_bsY

Mr. Freeman Part 0 - Είμαι αληθινός : http://www.youtube.com/watch?v=as151PlWM-o