Ακρόπολη: προσεχώς τανκς
Στην αρχαιότητα, τα ιερά αποτελούσαν ένα είδος ασύλου για κάθε λογής κατατρεγμένους. Όποιος μάλιστα τα παραβίαζε και προέβαινε σε βίαιες πράξεις θεωρούνταν βλάσφημος. Μερικές χιλιετίες μετά, στη (μετα)μοντέρνα Ελλάδα του ΔΝΤ η έννοια του ασύλου δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης. Μάλλον θεωρείται θεσμός επιβλαβής για την απρόσκοπτη ισοπέδωση των εργατικών και νεολαιίστικων κατακτήσεων.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ*, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΧΑΜΗΛΑΚΗ**
Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι του υπουργείου Πολιτισμού, όμως, δεν κατέφυγαν στην Ακρόπολη ζητώντας άσυλο, αλλά για να διαμαρτυρηθούν ως απεργοί εκεί όπου διαμαρτύρονται όλοι οι εργαζόμενοι: στο χώρο εργασίας τους. Αλλά στην εικονική πραγματικότητα των διαπλεκόμενων καναλαρχών και αποστειρωμένων πολιτικών, τα μνημεία τείνουν να αποκτήσουν μια υπερβατική αυταξία, πέρα και έξω από το ιστορικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, πέρα και έξω από κάθε λογική: Γιατί τα μνημεία ήταν και θα είναι στο πέρασμα τόσων αιώνων οργανικό κομμάτι της ζωής της κοινωνίας – άρα και των συγκρούσεών της. Το πόσο πλαστή και κατευθυνόμενη είναι αυτή η εικόνα αποδεικνύεται όταν, από όλα τα μνημεία, προβάλλεται η Ακρόπολη ως άβατο, ακριβώς γιατί «κόβει πολλά εισιτήρια» και συμπληρώνει τη φολκλόρ εικόνα της Ελλάδας μαζί με τον ήλιο, τη θάλασσα και το σουβλάκι.
Η κυβέρνηση του εθνικού προδότη Γ. Παπανδρέου, με τους αχυρανθρώπους υπουργούς, κατάφερε αυτό που δεν τόλμησε κανένας θεσμός εξουσίας από την εποχή της ναζιστικής κατοχής: Να καταλάβει το βράχο, άλλοτε σύμβολο της δημοκρατίας, δέρνοντας και ποδοπατώντας τους εργαζόμενους και τους αρχαιοφύλακες για να τον «παραδώσει» άδειο και ψεκασμένο με χημικά στους τουρίστες! Αυτή η φασιστική και αδιανόητη, για τα μέχρι τώρα δεδομένα, ενέργεια συμπυκνώνει την ουσία του κράτους μηδενικής ανοχής και απόλυτης καταστολής. Σε ένα κράτος υπό καθεστώς εκτάκτου ανάγκης, υπό την κατοχή της τρόικας, κάθε κινητοποίηση πρέπει να καταστέλεται εν τη γενέσει της, οι απεργίες είναι παράνομες και οι απεργοί λοιδορούνται και μετά συλλαμβάνονται.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση επιλέγεται για μια ακόμα φορά να κατασταλεί βίαια μια κινητοποίηση εργαζομένων που δεν ελέγχεται από τις γραφειοκρατικές ηγεσίες των ομοσπονδιών και μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτα χαρακτηριστικά. Γιατί οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι, απλήρωτοι επί 22 μήνες και με μόνη βεβαιότητα την προοπτική της ανεργίας, γνωρίζουν ότι μόνο με ανυποχώρητους αγώνες έχουν ως τώρα κερδίσει. Επιλέγεται επίσης να χτυπηθεί το κομμάτι των ελαστικά εργαζόμενων στο Δημόσιο (συμβασιούχοι, σταζ) για να τελειώνει η κυβέρνηση με ένα πολύ σημαντικό κύμα απολύσεων που βρίσκεται σε εξέλιξη, προτού πάρει μαζικά χαρακτηριστικά. Δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχοι έχουν βρεθεί στο δρόμο αυτούς τους μήνες με την κυβέρνηση να εξαπολύει αγώνα συκοφάντησής τους σαν να φταίνε οι ίδιοι για την ομηρία τους. Οι συμβασιούχοι του υπουργείου Πολιτισμού κατόρθωσαν να παραμείνουν στην εργασία τους μετά από πολυετή αγώνα, δικαστικές αποφάσεις, κινητοποιήσεις, απλήρωτοι, διωκόμενοι, αβέβαιοι για το μέλλον. Δεν θα παραδώσουν εύκολα τα όπλα.
Άλλωστε, το ζήτημα δεν είναι σημερινό: H διαχρονική κάλυψη των αναγκών του υπουργείου Πολιτισμού από προσωπικό με ελαστικές σχέσεις εργασίας δεν είναι μια «έκτακτη περίσταση». Είναι η πολιτική που ακολούθησαν κατά γράμμα οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, παρουσιάζοντας την εργασία ως «παραχώρηση» και όχι ως δικαίωμα, δημιουργώντας στρατιές συμβασιούχων ομήρων του εκάστοτε υπουργού, συνδικαλιστή ή προϊστάμενου. Στην εποχή του μνημονίου, η απόλυση των συμβασιούχων και ο παραλογισμός της υποχρεωτικής ανεργίας μετά τους 24 μήνες εργασίας, δεν είναι πια θέμα μόνο του κινήματος των συμβασιούχων. Έρχεται να προστεθεί στις καθημερινές απολύσεις, τις τροποποιήσεις συμβάσεων και την τρομοκρατία που επικρατεί σε όλους τους χώρους δουλειάς. Τα ψέματα της κυβέρνησης περί «αξιοκρατίας» δεν μπορούν πλέον να κρύψουν την πραγματικότητα του ενός εκατομμυρίου ανέργων, της πολιτικής μηδενικών διορισμών, της προσπάθειας υποβάθμισης κάθε δημόσιας υπηρεσίας ή αγαθού.
Η πολιτική που χύνει κροκοδείλια δάκρυα για την κλειστή Ακρόπολη, ενώ ετοιμάζεται να ξεπαστρέψει με φαστ τρακ διαδικασίες όσες αρχαιότητες και μνημεία βρεθούν στο δρόμο των μεγάλων επενδύσεων, που ενδιαφέρεται για τον πολιτισμό μόνο ως φόντο σε τουριστικά καρτ - ποστάλ, που κρατά κλειστά τα μουσεία και τους χώρους μη προσλαμβάνοντας προσωπικό, που εξακολουθεί να στηρίζει τη λειτουργία των μουσείων και των υπηρεσιών σε φτηνό και επισφαλές εργατικό δυναμικό, πρέπει να καταδικαστεί όχι μόνο από το σύνολο των εργαζόμενων αλλά και από όσους διεκδικούν μια ενεργή καθημερινή επαφή με την πολιτιστική κληρονομιά. Η Ακρόπολη ανήκει στο λαό και τους εργαζόμενους, όχι στα ΜΑΤ, την κυβέρνηση και το ΔΝΤ.
το κείμενο πάρθηκε από : http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=8707
Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010
Mr. Freeman
Mr. Freeman Part 24 - Ποιος είναι ο θεός σας?: http://www.youtube.com/watch?v=oWdpiYb_bsY
Mr. Freeman Part 0 - Είμαι αληθινός : http://www.youtube.com/watch?v=as151PlWM-o
Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010
Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010
Μετά τις περικοπές…οι απολύσεις!!!
Το ΠΑΣΟΚ στα χνάρια της προηγούμενης κυβέρνησης ακολουθεί μια άγρια αντεργατική πολιτική ανοίγοντας τεράστια κοινωνικά μέτωπα με τους
εργαζόμενους.Στα πλαίσια ενός υποτιθέμενου νομοσχεδίου εγγυήσεων κατά της εργασιακής ανασφάλειας η Κυβέρνηση επιτείνει επί της ουσίας την επισφάλεια.Tο καθεστώς της μερικής απασχόλησης όχι μόνο δεν αίρεται, αλλά αντιθέτως επεκτείνεται και στις ΔΕΚΟ, ενώ παράλληλα προωθείται με όρους ωμού εκβιασμού από την πλευρά της εργοδοσίας η μετατροπή συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής.Αν λάβουμε υπ΄όψιν και τη θέσπιση της εκ περιτροπής εργασίας, που σημαίνει πλήρες ωράριο εργασίας ορισμένες μόνο μέρες της εβδομάδας,του 15θημέρου ή του μήνα σε συνδυασμό με τη διατήρηση του συστήματος δανεισμού –ενοικίασης εργαζομένων, δηλαδή ύπαρξης εταιριών- μαστροπών που προσλαμβάνουν με μισθούς πείνας, μηδαμινά δικαιώματα και ελάχιστες δεσμεύσεις ανέργους (κυρίως γυναίκες,νέους και μετανάστες) και τους ενοικιάζουν σε τρίτους διαφαίνονται ξεκάθαρα οι προθέσεις της Κυβέρνησης για διαμόρφωση εργαζόμενων πενιχρών μισθών,αναλώσιμων και απολύτως εκτεθειμένων στην εργοδοτική βούληση.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπό την αιγίδα της ΕΕ και του ΔΝΤ,εκτός από περικοπές μισθών και επιδομάτων,πάγωμα προσλήψεων στο δημόσιο,φοροεπιδρομή και λιτότητα υπερψήφισε το ασφαλιστικό έκτρωμα,το οποίο προβλέπει αύξηση των ετών εργασίας, εξίσωση ορίων ηλικίας ανδρών και γυναικών, εξομοίωση του καθεστώτος συνταξιοδότησης ανδρών ανάμεσα στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα,μείωση των συντάξιμων αποδοχών και νομιμοποίηση της κατάργησης της 13ης και 14ης σύνταξης, με αντικατάσταση από πολύ μικρά ποσά επιδοματικής φύσης.Η επιχειρούμενη μεταβολή ισοδυναμεί τελικά με απαξίωση της κοινωνικής ασφάλισης, λόγω της απόσυρσης της κρατικής εγγύησης από τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης και της εξασφάλισης μόνον της βασικής σύνταξης, χωρίς να προβλέπεται τι θα συμβεί αν δεν υπάρχουν στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης τα αναγκαία ποσά για καταβολή των συντάξεων. Τέτοιες ρυθμίσεις εκμηδενίζουν κοινωνικές κατακτήσεις μακροχρόνιων εργατικών και λαικών αγώνων,με το να αποδυναμώνουν τα οικονομικά και τα κοινωνικά συμφέροντα των εργαζόμενων αλλά και τη διαπραγματευτική τους θέση και ικανότητα,λόγω της κατάργησης της δυνατότητας των συνδικάτων να προσφεύγουν μονομερώς στη Διαιτησία, κατάργησης δηλαδή της διαδικασίας επίλυσης των εργασιακών διαφορών όταν δεν υπάρχει συλλογική σύμβαση εργασίας.
Πέραν της επέκτασης των περικοπών στους μισθούς και τα επιδόματα υπάρχει σαφής κυβερνητική κατεύθυνση για δραστική μείωση του προσωπικού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (ΔΕΚΟ,ΟΤΑ,Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου)η οποία ανοίγει τον δρόμο των απολύσεων για τους συμβασιούχους του δημοσίου, είτε μέσω της κατάργησης των συμβάσεων έργου και της μη αναννέωσης συμβάσεων ορισμένου χρόνου είτε μέσω του περιορισμού των ωρομίσθιων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών.Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ τον Αύγουστο του 2010 οι απολύσεις(καταγγελίες συμβάσεων αορίστου χρόνου)και οι λήξεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου ήταν αυξημένες κατά 10,3% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα πέρυσι,ενώ βάσει των ισχυρισμών του ΔΝΤ απολύσεις εκκρεμούν για περισσότερους από 380.000 δημοσίους υπαλλήλους.Οι μαζικές απολύσεις με πρόσφατα τα παραδείγματα των εκδοτικών συγκροτημάτων ΔΟΛ(2/9/2010) και ΠΗΓΑΣΟΣ(30/9/2010) μαρτυρούν την αποθράσυνση της εργοδοσίας, η οποία αξιοποιώντας τη βοήθεια κυβέρνησης-τρόικας φορτώνει την κρίση εξ ολοκλήρου στους εργαζόμενους.
Οι κατά τις εξαγγελίες «διαρθρωτικές αλλαγές» αποτελούν την άλλην όψη των ομαδικών απολύσεων,οι οποίες πραγματοποιούνται στα πλαίσια συγχωνεύσεων ή κατάργησης οργανισμών,εταιρειών και επιχειρήσεων του δημοσίου αλλά και αναγκαστικών μετατάξεων δεδομένης και της αναγκαστικής συνένωσης των μικρών δήμων σε μεγαλύτερους,που μεθοδεύεται από το πρόγραμμα «Καλλικράτης». Βασικές πτυχές αυτού του σχεδίου είναι η μείωση των δήμων και των νομικών προσώπων στα 2/3( οι δήμοι από 914 γίνονται 326, ενώ τα νομικά πρόσωπα αναμένεται να μειωθούν από 6.000 σε 2.000 ), η αντικατάσταση των νομαρχιών από περιφέρειες, αλλαγές στον τρόπο χρηματοδότησης και αύξηση της θητείας των αυτοδιοικητικών οργάνων από 4 σε 5 έτη,με παράλληλη ανάληψη νέων αρμοδιοτήτων.Αυτή η πολιτική μαζέματος του δημοσίου σημαίνει ότι περί τους 9.000 οργανισμούς θα βάλουν λουκέτο, πάνω από 35.000 συμβάσεις δεν πρόκειται να ανανεωθούν,ενώ τουλάχιστον 200.000 υπάλληλοι θα μεταταχθούν,δηλαδή θα αλλάξουν απλώς υπηρεσία, χωρίς ωστόσο να υπάρξει μεταφορά των μισθολογικών και εργασιακών τους δικαιωμάτων.
Απέναντι σε όλα αυτά οι εργαζόμενοι πρέπει να απαντήσουν με δυναμικό και μαχητικό τρόπο. Τη στιγμή που η γραφειοκρατική ηγεσία της ΓΣΕΕ σωπαίνει, θεωρώντας ως «δεδομένη»την «αναγκαιότητα» να θυσιαστούν οι εργαζόμενοι στο βωμό της κρίσης, η απάντηση πρέπει να είναι η στήριξη των απεργιών και των κινητοποιήσεων των αγωνιστικών ομοσπονδιών και των πρωτοβάθμιων σωματείων. Στα πλαίσια της προκηρυγμένης απεργίας από τον Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων την Τρίτη 12 Οκτώβρη, καλούμε ως τοπική κίνηση πολιτών όλους τους εργαζόμενους να παλέψουν ενάντια στην καταρράκωση των εργασιακών τους δικαιωμάτων και να μετέχουν στην εργατική πορεία με αιχμή την απαγόρευση των απολύσεων που θα γίνει την Τρίτη στις 6.30μμ στα Προπύλαια.
ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ Η ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΠΟΥ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ!
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ 18.30 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ!
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ
parevril.blogspot.com
εργαζόμενους.Στα πλαίσια ενός υποτιθέμενου νομοσχεδίου εγγυήσεων κατά της εργασιακής ανασφάλειας η Κυβέρνηση επιτείνει επί της ουσίας την επισφάλεια.Tο καθεστώς της μερικής απασχόλησης όχι μόνο δεν αίρεται, αλλά αντιθέτως επεκτείνεται και στις ΔΕΚΟ, ενώ παράλληλα προωθείται με όρους ωμού εκβιασμού από την πλευρά της εργοδοσίας η μετατροπή συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής.Αν λάβουμε υπ΄όψιν και τη θέσπιση της εκ περιτροπής εργασίας, που σημαίνει πλήρες ωράριο εργασίας ορισμένες μόνο μέρες της εβδομάδας,του 15θημέρου ή του μήνα σε συνδυασμό με τη διατήρηση του συστήματος δανεισμού –ενοικίασης εργαζομένων, δηλαδή ύπαρξης εταιριών- μαστροπών που προσλαμβάνουν με μισθούς πείνας, μηδαμινά δικαιώματα και ελάχιστες δεσμεύσεις ανέργους (κυρίως γυναίκες,νέους και μετανάστες) και τους ενοικιάζουν σε τρίτους διαφαίνονται ξεκάθαρα οι προθέσεις της Κυβέρνησης για διαμόρφωση εργαζόμενων πενιχρών μισθών,αναλώσιμων και απολύτως εκτεθειμένων στην εργοδοτική βούληση.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπό την αιγίδα της ΕΕ και του ΔΝΤ,εκτός από περικοπές μισθών και επιδομάτων,πάγωμα προσλήψεων στο δημόσιο,φοροεπιδρομή και λιτότητα υπερψήφισε το ασφαλιστικό έκτρωμα,το οποίο προβλέπει αύξηση των ετών εργασίας, εξίσωση ορίων ηλικίας ανδρών και γυναικών, εξομοίωση του καθεστώτος συνταξιοδότησης ανδρών ανάμεσα στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα,μείωση των συντάξιμων αποδοχών και νομιμοποίηση της κατάργησης της 13ης και 14ης σύνταξης, με αντικατάσταση από πολύ μικρά ποσά επιδοματικής φύσης.Η επιχειρούμενη μεταβολή ισοδυναμεί τελικά με απαξίωση της κοινωνικής ασφάλισης, λόγω της απόσυρσης της κρατικής εγγύησης από τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης και της εξασφάλισης μόνον της βασικής σύνταξης, χωρίς να προβλέπεται τι θα συμβεί αν δεν υπάρχουν στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης τα αναγκαία ποσά για καταβολή των συντάξεων. Τέτοιες ρυθμίσεις εκμηδενίζουν κοινωνικές κατακτήσεις μακροχρόνιων εργατικών και λαικών αγώνων,με το να αποδυναμώνουν τα οικονομικά και τα κοινωνικά συμφέροντα των εργαζόμενων αλλά και τη διαπραγματευτική τους θέση και ικανότητα,λόγω της κατάργησης της δυνατότητας των συνδικάτων να προσφεύγουν μονομερώς στη Διαιτησία, κατάργησης δηλαδή της διαδικασίας επίλυσης των εργασιακών διαφορών όταν δεν υπάρχει συλλογική σύμβαση εργασίας.
Πέραν της επέκτασης των περικοπών στους μισθούς και τα επιδόματα υπάρχει σαφής κυβερνητική κατεύθυνση για δραστική μείωση του προσωπικού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (ΔΕΚΟ,ΟΤΑ,Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου)η οποία ανοίγει τον δρόμο των απολύσεων για τους συμβασιούχους του δημοσίου, είτε μέσω της κατάργησης των συμβάσεων έργου και της μη αναννέωσης συμβάσεων ορισμένου χρόνου είτε μέσω του περιορισμού των ωρομίσθιων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών.Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ τον Αύγουστο του 2010 οι απολύσεις(καταγγελίες συμβάσεων αορίστου χρόνου)και οι λήξεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου ήταν αυξημένες κατά 10,3% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα πέρυσι,ενώ βάσει των ισχυρισμών του ΔΝΤ απολύσεις εκκρεμούν για περισσότερους από 380.000 δημοσίους υπαλλήλους.Οι μαζικές απολύσεις με πρόσφατα τα παραδείγματα των εκδοτικών συγκροτημάτων ΔΟΛ(2/9/2010) και ΠΗΓΑΣΟΣ(30/9/2010) μαρτυρούν την αποθράσυνση της εργοδοσίας, η οποία αξιοποιώντας τη βοήθεια κυβέρνησης-τρόικας φορτώνει την κρίση εξ ολοκλήρου στους εργαζόμενους.
Οι κατά τις εξαγγελίες «διαρθρωτικές αλλαγές» αποτελούν την άλλην όψη των ομαδικών απολύσεων,οι οποίες πραγματοποιούνται στα πλαίσια συγχωνεύσεων ή κατάργησης οργανισμών,εταιρειών και επιχειρήσεων του δημοσίου αλλά και αναγκαστικών μετατάξεων δεδομένης και της αναγκαστικής συνένωσης των μικρών δήμων σε μεγαλύτερους,που μεθοδεύεται από το πρόγραμμα «Καλλικράτης». Βασικές πτυχές αυτού του σχεδίου είναι η μείωση των δήμων και των νομικών προσώπων στα 2/3( οι δήμοι από 914 γίνονται 326, ενώ τα νομικά πρόσωπα αναμένεται να μειωθούν από 6.000 σε 2.000 ), η αντικατάσταση των νομαρχιών από περιφέρειες, αλλαγές στον τρόπο χρηματοδότησης και αύξηση της θητείας των αυτοδιοικητικών οργάνων από 4 σε 5 έτη,με παράλληλη ανάληψη νέων αρμοδιοτήτων.Αυτή η πολιτική μαζέματος του δημοσίου σημαίνει ότι περί τους 9.000 οργανισμούς θα βάλουν λουκέτο, πάνω από 35.000 συμβάσεις δεν πρόκειται να ανανεωθούν,ενώ τουλάχιστον 200.000 υπάλληλοι θα μεταταχθούν,δηλαδή θα αλλάξουν απλώς υπηρεσία, χωρίς ωστόσο να υπάρξει μεταφορά των μισθολογικών και εργασιακών τους δικαιωμάτων.
Απέναντι σε όλα αυτά οι εργαζόμενοι πρέπει να απαντήσουν με δυναμικό και μαχητικό τρόπο. Τη στιγμή που η γραφειοκρατική ηγεσία της ΓΣΕΕ σωπαίνει, θεωρώντας ως «δεδομένη»την «αναγκαιότητα» να θυσιαστούν οι εργαζόμενοι στο βωμό της κρίσης, η απάντηση πρέπει να είναι η στήριξη των απεργιών και των κινητοποιήσεων των αγωνιστικών ομοσπονδιών και των πρωτοβάθμιων σωματείων. Στα πλαίσια της προκηρυγμένης απεργίας από τον Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων την Τρίτη 12 Οκτώβρη, καλούμε ως τοπική κίνηση πολιτών όλους τους εργαζόμενους να παλέψουν ενάντια στην καταρράκωση των εργασιακών τους δικαιωμάτων και να μετέχουν στην εργατική πορεία με αιχμή την απαγόρευση των απολύσεων που θα γίνει την Τρίτη στις 6.30μμ στα Προπύλαια.
ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ Η ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΠΟΥ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ!
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ 18.30 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ!
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ
parevril.blogspot.com
Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010
Δεν πάει άλλο, όμως πάει αλλιώς
Η κατάσταση της σημερινής Ελλάδας είναι η χειρότερη μεταπολιτευτικά. Καθώς βρισκόμαστε υπό τριπλή κηδεμονία - ομηρία από τους αδίστακτους τεχνοκράτες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρατηρούμε σαρωτικές, προωθούμενες από το περιβόητο «Μνημόνιο», αλλαγές που καταλύουν πάλαι ποτέ ακλόνητα κοινωνικά και εργασιακά κεκτημένα: α) δόλια άρση της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα μέσω της κατάργησης ή της συρρίκνωσης δημόσιων οργανισμών (ΟΣΕ), γεγονός που συνιστά συνταγματική εκτροπή, β) εξοργιστικές περικοπές σε μισθούς και συντάξεις που οδηγούν κομμάτια του πληθυσμού σε συνθήκες εξαθλίωσης, γ) μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα για περιορισμό των εξόδων των εταιρειών («downsizing»), δ) αύξηση των φορολογικών συντελεστών σε βασικά καταναλωτικά αγαθά, ε) περιστολή των δαπανών σε παιδεία και υγεία, στ) κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας κ.ά. Παράλληλα, οι υπέρογκες δαπάνες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς παραμένουν αμετάβλητες, ενώ, όπως κατήγγειλε στην Ευρωβουλή ο Γάλλος Ντανιέλ Κον – Μπεντίτ η χώρα μας συνήψε συμφωνίες για αγορά όπλων με τη Γερμανία το καλοκαίρι οι οποίες κουκουλώθηκαν από τον ελληνόφωνο Τύπο… Τέλος, μπορεί να έκλεισε η στρόφιγγα των «παροχών» του δημοσίου αλλά το χρήμα προς τις τράπεζες εξακολουθεί να ρέει άφθονο• γι’ αυτό φρόντισαν οι κυβερνήσεις ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ. οι οποίες ενίσχυσαν τις τράπεζες με περισσότερα από 60δις € την τελευταία διετία.
Οι αντιφάσεις αυτές ξεσκεπάζουν το σκεπτικό των κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ.: λειτουργούν ως σφουγγοκωλάριοι του κεφαλαίου και των πολυεθνικών, εκποιούν τη δημόσια περιουσία, και μετατρέπουν τη χώρα μας σε προτεκτοράτο των διεθνών χρηματαγορών.
Και ενώ η Ελλάδα βρίσκεται ένα βήμα πριν την γκιλοτίνα, βλέπουμε μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού να κοιτάζει αμέριμνη και εφησυχασμένη. Είτε επειδή μάχεται για το μεροκάματο και δεν έχει χρόνο και δύναμη να αναστοχαστεί την κατάστασή της και να αγωνιστεί είτε επειδή είναι απογοητευμένη από το γενικότερο κλίμα και έχει καταθέσει τα όπλα είτε επειδή είναι αποχαυνωμένη από τη μεθοδευμένη νιρβάνα στην οποία θέλουν να τη βυθίσουν τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης, πάντως, δεν ανταποκρίνεται στα σημεία των καιρών για συνεχή αγώνα και ανατροπή της κατάστασης. Η μεγαλειώδης, παλλαϊκή διαδήλωση της 5ης Μάη στο Σύνταγμα, έδωσε ενθαρρυντικό πρώτο δείγμα το οποίο, όμως, καταπνίγηκε αρχικά από τον βίαιο χαμό των τριών συνανθρώπων μας στην Marfin και αργότερα από τη θερινή ραστώνη. Όμως, τέτοια περίοδος δεν ενδείκνυται για επανάπαυση. Στη χειρότερη φάση της μεταπολεμικής μας ιστορίας, πρέπει όλοι μαζί να ενωθούμε για να αντιμετωπίσουμε την αντιλαϊκή λαίλαπα.
Τη στιγμή λοιπόν που υποθηκεύεται το μέλλον των νέων από ένα τσούρμο άβουλους λακέδες του κεφαλαίου αλλά και το βιοτικό επίπεδο των σημερινών πέφτει με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, έχουμε κάθε δικαίωμα να εξεγερθούμε και να διεκδικήσουμε το αυτονόητο: μια αληθινή ζωή, χωρίς αλλοτρίωση, άγχος, ανασφάλεια και στερήσεις. Η ανοχή στην κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι συνενοχή στις εγκληματικές διατάξεις του Μνημονίου που υπερβαίνουν το Σύνταγμα και την εγχώρια νομοθεσία. Δεν έχουμε διάθεση να συμβιβαστούμε άρα ούτε και να υποταχθούμε. Παίρνουμε τα πράγματα στα χέρια μας και καλούμε όλους εσάς να σταθείτε στο πλάι μας, στις μελλοντικές διαμαρτυρίες και πορείες. Γιατί μπορεί τώρα να μην έχουν ακόμη εμφανιστεί οι ουλές και οι τερατογενέσεις του «Μνημονίου» οι νεότεροι, είναι αυτοί που θα «απολαύσουν» αργότερα την καμένη γη που τους κληροδοτούμε. Γι’ αυτό, έχουμε όλοι χρέος να αγωνιστούμε μαζί, να παρακάμψουμε τυχόν ενδοιασμούς ώστε να οικοδομήσουμε εξ υπαρχής μία νέα κοινωνία. Ως εκ τούτου σας καλούμε να ενωθείτε μαζί μας για να προωθήσουμε τούτο το σκοπό.
Αλλά ποιοι είμαστε εμείς; Είμαστε μια νεοφανής τοπική ομάδα αποτελούμενη από νέους, με «παραβατική συμπεριφορά». Παιδιά του Δεκέμβρη του 08’ όταν και βγήκαμε στους δρόμους με πλήρη συνείδηση διαμαρτυρόμενοι για τη δολοφονία του Αλέξη και την αστυνομική βαρβαρότητα, αποφασίσαμε μετά τις εργατικές κινητοποιήσεις του Μάη να συλλογικοποιήσουμε τις κατ’ ιδίαν συζητήσεις μας και να συστήσουμε μια τοπική ομάδα - παρέμβαση με σκοπό την αφύπνιση των συμπολιτών μας. Μέσα από δράσεις αντιπληροφόρησης και αντίστασης, συνιστούμε αρχικά μια συζητητική πλατφόρμα για ανταλλαγή ιδεών που δεν αρκείται μονάχα στη θεωρία αλλά προχωρεί και σε πράξεις. Με δεδομένη την διαμετρική αντίθεσή μας στο υπάρχον πολιτικο-οικονομικό σύστημα και στους φορείς του, σκοπεύουμε να δραστηριοποιηθούμε στην τοπική κοινότητα για την διάνοιξη εναλλακτικών δρόμων από τους πεπατημένους της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Εν προκειμένω, ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του Νοεμβρίου θα καλέσουμε σύντομα όσους ενδιαφέρονται σε συγκέντρωση για συζήτηση και ανάληψη δράσης.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ
Parevril.blogspot.com
Οι αντιφάσεις αυτές ξεσκεπάζουν το σκεπτικό των κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ.: λειτουργούν ως σφουγγοκωλάριοι του κεφαλαίου και των πολυεθνικών, εκποιούν τη δημόσια περιουσία, και μετατρέπουν τη χώρα μας σε προτεκτοράτο των διεθνών χρηματαγορών.
Και ενώ η Ελλάδα βρίσκεται ένα βήμα πριν την γκιλοτίνα, βλέπουμε μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού να κοιτάζει αμέριμνη και εφησυχασμένη. Είτε επειδή μάχεται για το μεροκάματο και δεν έχει χρόνο και δύναμη να αναστοχαστεί την κατάστασή της και να αγωνιστεί είτε επειδή είναι απογοητευμένη από το γενικότερο κλίμα και έχει καταθέσει τα όπλα είτε επειδή είναι αποχαυνωμένη από τη μεθοδευμένη νιρβάνα στην οποία θέλουν να τη βυθίσουν τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης, πάντως, δεν ανταποκρίνεται στα σημεία των καιρών για συνεχή αγώνα και ανατροπή της κατάστασης. Η μεγαλειώδης, παλλαϊκή διαδήλωση της 5ης Μάη στο Σύνταγμα, έδωσε ενθαρρυντικό πρώτο δείγμα το οποίο, όμως, καταπνίγηκε αρχικά από τον βίαιο χαμό των τριών συνανθρώπων μας στην Marfin και αργότερα από τη θερινή ραστώνη. Όμως, τέτοια περίοδος δεν ενδείκνυται για επανάπαυση. Στη χειρότερη φάση της μεταπολεμικής μας ιστορίας, πρέπει όλοι μαζί να ενωθούμε για να αντιμετωπίσουμε την αντιλαϊκή λαίλαπα.
Τη στιγμή λοιπόν που υποθηκεύεται το μέλλον των νέων από ένα τσούρμο άβουλους λακέδες του κεφαλαίου αλλά και το βιοτικό επίπεδο των σημερινών πέφτει με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, έχουμε κάθε δικαίωμα να εξεγερθούμε και να διεκδικήσουμε το αυτονόητο: μια αληθινή ζωή, χωρίς αλλοτρίωση, άγχος, ανασφάλεια και στερήσεις. Η ανοχή στην κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι συνενοχή στις εγκληματικές διατάξεις του Μνημονίου που υπερβαίνουν το Σύνταγμα και την εγχώρια νομοθεσία. Δεν έχουμε διάθεση να συμβιβαστούμε άρα ούτε και να υποταχθούμε. Παίρνουμε τα πράγματα στα χέρια μας και καλούμε όλους εσάς να σταθείτε στο πλάι μας, στις μελλοντικές διαμαρτυρίες και πορείες. Γιατί μπορεί τώρα να μην έχουν ακόμη εμφανιστεί οι ουλές και οι τερατογενέσεις του «Μνημονίου» οι νεότεροι, είναι αυτοί που θα «απολαύσουν» αργότερα την καμένη γη που τους κληροδοτούμε. Γι’ αυτό, έχουμε όλοι χρέος να αγωνιστούμε μαζί, να παρακάμψουμε τυχόν ενδοιασμούς ώστε να οικοδομήσουμε εξ υπαρχής μία νέα κοινωνία. Ως εκ τούτου σας καλούμε να ενωθείτε μαζί μας για να προωθήσουμε τούτο το σκοπό.
Αλλά ποιοι είμαστε εμείς; Είμαστε μια νεοφανής τοπική ομάδα αποτελούμενη από νέους, με «παραβατική συμπεριφορά». Παιδιά του Δεκέμβρη του 08’ όταν και βγήκαμε στους δρόμους με πλήρη συνείδηση διαμαρτυρόμενοι για τη δολοφονία του Αλέξη και την αστυνομική βαρβαρότητα, αποφασίσαμε μετά τις εργατικές κινητοποιήσεις του Μάη να συλλογικοποιήσουμε τις κατ’ ιδίαν συζητήσεις μας και να συστήσουμε μια τοπική ομάδα - παρέμβαση με σκοπό την αφύπνιση των συμπολιτών μας. Μέσα από δράσεις αντιπληροφόρησης και αντίστασης, συνιστούμε αρχικά μια συζητητική πλατφόρμα για ανταλλαγή ιδεών που δεν αρκείται μονάχα στη θεωρία αλλά προχωρεί και σε πράξεις. Με δεδομένη την διαμετρική αντίθεσή μας στο υπάρχον πολιτικο-οικονομικό σύστημα και στους φορείς του, σκοπεύουμε να δραστηριοποιηθούμε στην τοπική κοινότητα για την διάνοιξη εναλλακτικών δρόμων από τους πεπατημένους της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Εν προκειμένω, ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του Νοεμβρίου θα καλέσουμε σύντομα όσους ενδιαφέρονται σε συγκέντρωση για συζήτηση και ανάληψη δράσης.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ
Parevril.blogspot.com
Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Μα είναι ζωή αυτή? Σχολείο, φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, ανταγωνισμός, καθόλου ελεύθερος χρόνος, καταπίεση, βαρεμάρα. Βαρεμάρα! Αν είναι δυνατόν! Στην εφηβεία, την πιο δημιουργική περίοδο του ανθρώπου και να νιώθεις βαρεμάρα! Και όλα αυτά για έναν σκοπό που κανείς δεν καταλαβαίνει. Για να μπεις στο πανεπιστήμιο, για να βγεις στη αγορά εργασίας με αξιώσεις, για να γίνεις ένας άξιος μαλάκας, ένα φιλήσυχο ρομπότ, ένα χορτοφάγο ζόμπι. Αγορά εργασίας! Τι κτηνωδία! Η πιο κεκαλυμμένη πορνεία της σύγχρονης κοινωνίας. Πουλιέται ο άνθρωπος ανάλογα με τις ικανότητες του, ικανότητες αυτές καθαυτές άχρηστες για τον ίδιο, χρήσιμες μόνο για το κεφάλαιο και τους καταπιεστές της γης. Τα παιδιά λοιπόν από μικρά μπαίνουν σε αυτό το τριπάκι. Ή μάλλον τους βάζουν. Μια λογική υποταγής σε θεούς, γονείς, καθηγητές, στο κράτος, στο σύστημα. Τι κάναν όλοι αυτοί? Τι κάναν για ένα σύστημα που τώρα καταρρέει και θα μας λιώσει? Μας συμβουλεύουν να αδρανήσουμε και να κάνουμε υπομονή. Υπομονή μέχρι να βολευτούμε, φτάσουμε στα 40 και να ζούμε με υπνωτικά, με αντικαταθλιπτικά, με βιάγκρα, με αλκοόλ στον καναπέ. Και μέχρι τότε τι? Ε, φροντιστήρια, ανούσια μαθήματα, οδυνηρά πρωινά ξυπνήματα, άγχος, τρέξιμο. Και μένει ένας ελεύθερος χρόνος, που τα παιδιά δεν είναι σε θέση να τον αξιοποιήσουν κατάλληλα. Μια πολύ ωραία επιλογή που τους έδωσε το σύστημα είναι τα ναρκωτικά. Τι πιο ωραίο όταν δεν κάνεις τίποτα, να πιεις ένα μπάφο και να μην κάνεις τίποτα απολύτως. Να αδρανείς. Να μην σκέφτεσαι. Η κοινωνία δεν σε θέλει να σκέφτεσαι, μόνο να υπακούς. Και μην ξεχνάμε. Ο καθένας για την πάρτυ του. Ο καθένας να φάει τον άλλο για να επιβιώσει.
Ας έρθουμε όμως στο σήμερα. Σεπτέμβριος 2010. Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία και με άμεση καθοδήγηση από την Τρόικα και το εγκληματικό Μνημόνιο. Η χρονιά ξεκινάει με την υπόσχεση της πλήρους διάλυσης της παιδείας, με την άλωση έστω και των θετικών πραγμάτων που υπήρχαν σε αυτή. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και δεν επιδέχονται αμφισβητήσεις: Περίπου 11.000 παραιτήσεις συνταξιοδότησης, 22.000 επίσημα κενά από τις υπηρεσίες του υπουργείου, 3.000 διορισμοί, 5.000 επιστροφές από αποσπάσεις, σχολεία εξωτερικού και περικοπή εκπαιδευτικών αδειών. Η γνώση απλών μαθηματικών πράξεων αποδεικνύουν περίτρανα ότι τα κενά θα ξεπεράσουν τις 25.000 σε Αʼβάθμια και Βʼβάθμια εκπαίδευση. Η τραγική μείωση των διορισμών στο μισό των περσινών εξαιτίας του μνημονίου και του προγράμματος σταθερότητας αφήνει δεκάδες χιλιάδες μαθητές χωρίς δασκάλους και καθηγητές. Η παραβίαση ακόμα και των δικών τους νόμων για 25 μαθητές ανά τμήμα είναι στην πρώτη γραμμή. Οι εντολές για απόκρυψη των ορίων των σχολείων ώστε οι γονείς να μη γνωρίζουν το δικαίωμά τους, οι μετακινήσεις μαθητών σε άλλα σχολεία ώστε να μη χωρίζονται τα τμήματα, η μείωση της οργανικότητας τους, η χρήση των υπερωριών για κάλυψη των κενών, οι μετακινήσεις εκπαιδευτικού προσωπικού ακόμα και σε άλλο νομό είναι μέρος των μέτρων που υλοποιούνται ήδη. Την ίδια στιγμή αυξάνεται κατακόρυφα ο αριθμός των ελαστικά εργαζόμενων στην εκπαίδευση, η γκρίζα ζώνη των εκπαιδευτικών που δουλεύουν για 400 ευρώ το μήνα, ενώ καταστρατηγείται κάθε εργασιακό δικαίωμα. Τα σχολεία θα ξεκινήσουν με χιλιάδες κενά ενώ τα και(ε)νοτόμα προγράμματα των 800 αθλιοτήτων είναι σίγουρο ότι θα ξεκινήσουν χωρίς ούτε τα στοιχειώδη. Η εισαγωγή του μαθήματος των νέων τεχνολογιών, θα διδάσκεται χωρίς φυσικά τα πολυδιαφημισμένα laptop, μια και οι διαγωνισμοί για την απόκτησή τους θα απαιτήσουν το λιγότερο ένα τρίμηνο ακόμα. Κι έτσι, αυτό που θα παραμείνει αμετακίνητο είναι το φόρτωμα καθημερινών 7ώρων στα 6χρονα παιδιά.
Ενώ τα υπέρογκα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό σε συνδυασμό με τον απαράδεκτα μικρό αριθμών μόνιμων διορισμών είναι εκρηκτικό μείγμα στον κόσμο της αδιοριστίας. Υποβαθμίζεται λοιπόν η δημόσια και δωρεάν παιδεία, δωρεάν φυσικά γιατί η παιδεία δεν είναι εμπόρευμα, πρέπει να παρέχεται όπως υποστήριζε και ο Αριστοτέλης. Παιδεία πια (με τους δικούς τους όρους δηλαδή) θα έχουν μόνο οι έχοντες. Οι υπόλοιποι βαραίνουν την κοινωνία και θα πληρώσουν για αυτό.
Αυτοί που μας κλέψαν το βιβλίο απ’ το χέρι μας κατηγορούν ότι μείναμε αδιάβαστοι!
Οι αχρείοι! Σαν δεν ντρέπονται! Ή μήπως θα πρεπε να ντραπούμε πιο πολύ εμείς? Εμείς που θα απολογηθούμε στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές που θα τους παραδώσουμε έναν κόσμο ακόμα χειρότερο. Ή μήπως πιο πολύ απ’ όλους να ντραπούν οι γονείς μας που από μικρούς μας μάθαιναν να είμαστε υπάκουα παιδία και να τρώμε το φαί μας? Το όνειρο ενός προσκυνημένου μπουχέσα. Τσεκούρι και φωτιά στους προσκυνημένους φώναζε ο επαναστάτης ληστής Κολωκοτρώνης (ναι αυτός που σάπισε στις ελληνικές κρατικές φυλακές). Ο κόσμος δεν ανήκει στην παλάμη που ανοίγει και ζητάει αλλά σε αυτήν που σφίγγεται ψηλά στον ουρανό.
Ποιοι είμαστε όμως εμείς? Είμαστε αυτοί που οι γονείς μας μας έλεγαν να μην κάνουμε ποτέ παρέα! Συσπειρωθήκαμε μετά τις μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις του περασμένου Απρίλη και την ανακοίνωση των απάνθρωπων μέτρων που έρχονται να βάλουν στην ζωή μας. Συνιστούμε μια πρωτοβουλία πολιτών από τα Βριλήσσια, πολιτικά ανεξάρτητη και με δεδομένη την άρνηση της κυρίαρχης πολιτικής, αναζητούμε νέους δρόμους μέσα από τη συλλογική μας δράση. Μέσα από παρεμβάσεις αντι-πληροφόρησης και κοινωνικής κινητοποίησης. Μέσα από δομές αυτοοργάνωσης και συλλογικής λήψης αποφάσεων, ψάχνουμε να ανοίξουμε δρόμους ώστε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Πιστεύουμε στη συλλογική δράση, γιατί την μάχη της γενιάς μας ή θα την κερδίσουμε όλοι μαζί ή θα την χάσει ο καθένας μόνος του.
Ας έρθουμε όμως στο σήμερα. Σεπτέμβριος 2010. Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία και με άμεση καθοδήγηση από την Τρόικα και το εγκληματικό Μνημόνιο. Η χρονιά ξεκινάει με την υπόσχεση της πλήρους διάλυσης της παιδείας, με την άλωση έστω και των θετικών πραγμάτων που υπήρχαν σε αυτή. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και δεν επιδέχονται αμφισβητήσεις: Περίπου 11.000 παραιτήσεις συνταξιοδότησης, 22.000 επίσημα κενά από τις υπηρεσίες του υπουργείου, 3.000 διορισμοί, 5.000 επιστροφές από αποσπάσεις, σχολεία εξωτερικού και περικοπή εκπαιδευτικών αδειών. Η γνώση απλών μαθηματικών πράξεων αποδεικνύουν περίτρανα ότι τα κενά θα ξεπεράσουν τις 25.000 σε Αʼβάθμια και Βʼβάθμια εκπαίδευση. Η τραγική μείωση των διορισμών στο μισό των περσινών εξαιτίας του μνημονίου και του προγράμματος σταθερότητας αφήνει δεκάδες χιλιάδες μαθητές χωρίς δασκάλους και καθηγητές. Η παραβίαση ακόμα και των δικών τους νόμων για 25 μαθητές ανά τμήμα είναι στην πρώτη γραμμή. Οι εντολές για απόκρυψη των ορίων των σχολείων ώστε οι γονείς να μη γνωρίζουν το δικαίωμά τους, οι μετακινήσεις μαθητών σε άλλα σχολεία ώστε να μη χωρίζονται τα τμήματα, η μείωση της οργανικότητας τους, η χρήση των υπερωριών για κάλυψη των κενών, οι μετακινήσεις εκπαιδευτικού προσωπικού ακόμα και σε άλλο νομό είναι μέρος των μέτρων που υλοποιούνται ήδη. Την ίδια στιγμή αυξάνεται κατακόρυφα ο αριθμός των ελαστικά εργαζόμενων στην εκπαίδευση, η γκρίζα ζώνη των εκπαιδευτικών που δουλεύουν για 400 ευρώ το μήνα, ενώ καταστρατηγείται κάθε εργασιακό δικαίωμα. Τα σχολεία θα ξεκινήσουν με χιλιάδες κενά ενώ τα και(ε)νοτόμα προγράμματα των 800 αθλιοτήτων είναι σίγουρο ότι θα ξεκινήσουν χωρίς ούτε τα στοιχειώδη. Η εισαγωγή του μαθήματος των νέων τεχνολογιών, θα διδάσκεται χωρίς φυσικά τα πολυδιαφημισμένα laptop, μια και οι διαγωνισμοί για την απόκτησή τους θα απαιτήσουν το λιγότερο ένα τρίμηνο ακόμα. Κι έτσι, αυτό που θα παραμείνει αμετακίνητο είναι το φόρτωμα καθημερινών 7ώρων στα 6χρονα παιδιά.
Ενώ τα υπέρογκα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό σε συνδυασμό με τον απαράδεκτα μικρό αριθμών μόνιμων διορισμών είναι εκρηκτικό μείγμα στον κόσμο της αδιοριστίας. Υποβαθμίζεται λοιπόν η δημόσια και δωρεάν παιδεία, δωρεάν φυσικά γιατί η παιδεία δεν είναι εμπόρευμα, πρέπει να παρέχεται όπως υποστήριζε και ο Αριστοτέλης. Παιδεία πια (με τους δικούς τους όρους δηλαδή) θα έχουν μόνο οι έχοντες. Οι υπόλοιποι βαραίνουν την κοινωνία και θα πληρώσουν για αυτό.
Αυτοί που μας κλέψαν το βιβλίο απ’ το χέρι μας κατηγορούν ότι μείναμε αδιάβαστοι!
Οι αχρείοι! Σαν δεν ντρέπονται! Ή μήπως θα πρεπε να ντραπούμε πιο πολύ εμείς? Εμείς που θα απολογηθούμε στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές που θα τους παραδώσουμε έναν κόσμο ακόμα χειρότερο. Ή μήπως πιο πολύ απ’ όλους να ντραπούν οι γονείς μας που από μικρούς μας μάθαιναν να είμαστε υπάκουα παιδία και να τρώμε το φαί μας? Το όνειρο ενός προσκυνημένου μπουχέσα. Τσεκούρι και φωτιά στους προσκυνημένους φώναζε ο επαναστάτης ληστής Κολωκοτρώνης (ναι αυτός που σάπισε στις ελληνικές κρατικές φυλακές). Ο κόσμος δεν ανήκει στην παλάμη που ανοίγει και ζητάει αλλά σε αυτήν που σφίγγεται ψηλά στον ουρανό.
Ποιοι είμαστε όμως εμείς? Είμαστε αυτοί που οι γονείς μας μας έλεγαν να μην κάνουμε ποτέ παρέα! Συσπειρωθήκαμε μετά τις μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις του περασμένου Απρίλη και την ανακοίνωση των απάνθρωπων μέτρων που έρχονται να βάλουν στην ζωή μας. Συνιστούμε μια πρωτοβουλία πολιτών από τα Βριλήσσια, πολιτικά ανεξάρτητη και με δεδομένη την άρνηση της κυρίαρχης πολιτικής, αναζητούμε νέους δρόμους μέσα από τη συλλογική μας δράση. Μέσα από παρεμβάσεις αντι-πληροφόρησης και κοινωνικής κινητοποίησης. Μέσα από δομές αυτοοργάνωσης και συλλογικής λήψης αποφάσεων, ψάχνουμε να ανοίξουμε δρόμους ώστε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Πιστεύουμε στη συλλογική δράση, γιατί την μάχη της γενιάς μας ή θα την κερδίσουμε όλοι μαζί ή θα την χάσει ο καθένας μόνος του.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)