ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Μα είναι ζωή αυτή? Σχολείο, φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, ανταγωνισμός, καθόλου ελεύθερος χρόνος, καταπίεση, βαρεμάρα. Βαρεμάρα! Αν είναι δυνατόν! Στην εφηβεία, την πιο δημιουργική περίοδο του ανθρώπου και να νιώθεις βαρεμάρα! Και όλα αυτά για έναν σκοπό που κανείς δεν καταλαβαίνει. Για να μπεις στο πανεπιστήμιο, για να βγεις στη αγορά εργασίας με αξιώσεις, για να γίνεις ένας άξιος μαλάκας, ένα φιλήσυχο ρομπότ, ένα χορτοφάγο ζόμπι. Αγορά εργασίας! Τι κτηνωδία! Η πιο κεκαλυμμένη πορνεία της σύγχρονης κοινωνίας. Πουλιέται ο άνθρωπος ανάλογα με τις ικανότητες του, ικανότητες αυτές καθαυτές άχρηστες για τον ίδιο, χρήσιμες μόνο για το κεφάλαιο και τους καταπιεστές της γης. Τα παιδιά λοιπόν από μικρά μπαίνουν σε αυτό το τριπάκι. Ή μάλλον τους βάζουν. Μια λογική υποταγής σε θεούς, γονείς, καθηγητές, στο κράτος, στο σύστημα. Τι κάναν όλοι αυτοί? Τι κάναν για ένα σύστημα που τώρα καταρρέει και θα μας λιώσει? Μας συμβουλεύουν να αδρανήσουμε και να κάνουμε υπομονή. Υπομονή μέχρι να βολευτούμε, φτάσουμε στα 40 και να ζούμε με υπνωτικά, με αντικαταθλιπτικά, με βιάγκρα, με αλκοόλ στον καναπέ. Και μέχρι τότε τι? Ε, φροντιστήρια, ανούσια μαθήματα, οδυνηρά πρωινά ξυπνήματα, άγχος, τρέξιμο. Και μένει ένας ελεύθερος χρόνος, που τα παιδιά δεν είναι σε θέση να τον αξιοποιήσουν κατάλληλα. Μια πολύ ωραία επιλογή που τους έδωσε το σύστημα είναι τα ναρκωτικά. Τι πιο ωραίο όταν δεν κάνεις τίποτα, να πιεις ένα μπάφο και να μην κάνεις τίποτα απολύτως. Να αδρανείς. Να μην σκέφτεσαι. Η κοινωνία δεν σε θέλει να σκέφτεσαι, μόνο να υπακούς. Και μην ξεχνάμε. Ο καθένας για την πάρτυ του. Ο καθένας να φάει τον άλλο για να επιβιώσει.

Ας έρθουμε όμως στο σήμερα. Σεπτέμβριος 2010. Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία και με άμεση καθοδήγηση από την Τρόικα και το εγκληματικό Μνημόνιο. Η χρονιά ξεκινάει με την υπόσχεση της πλήρους διάλυσης της παιδείας, με την άλωση έστω και των θετικών πραγμάτων που υπήρχαν σε αυτή. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και δεν επιδέχονται αμφισβητήσεις: Περίπου 11.000 παραιτήσεις συνταξιοδότησης, 22.000 επίσημα κενά από τις υπηρεσίες του υπουργείου, 3.000 διορισμοί, 5.000 επιστροφές από αποσπάσεις, σχολεία εξωτερικού και περικοπή εκπαιδευτικών αδειών. Η γνώση απλών μαθηματικών πράξεων αποδεικνύουν περίτρανα ότι τα κενά θα ξεπεράσουν τις 25.000 σε Αʼβάθμια και Βʼβάθμια εκπαίδευση. Η τραγική μείωση των διορισμών στο μισό των περσινών εξαιτίας του μνημονίου και του προγράμματος σταθερότητας αφήνει δεκάδες χιλιάδες μαθητές χωρίς δασκάλους και καθηγητές. Η παραβίαση ακόμα και των δικών τους νόμων για 25 μαθητές ανά τμήμα είναι στην πρώτη γραμμή. Οι εντολές για απόκρυψη των ορίων των σχολείων ώστε οι γονείς να μη γνωρίζουν το δικαίωμά τους, οι μετακινήσεις μαθητών σε άλλα σχολεία ώστε να μη χωρίζονται τα τμήματα, η μείωση της οργανικότητας τους, η χρήση των υπερωριών για κάλυψη των κενών, οι μετακινήσεις εκπαιδευτικού προσωπικού ακόμα και σε άλλο νομό είναι μέρος των μέτρων που υλοποιούνται ήδη. Την ίδια στιγμή αυξάνεται κατακόρυφα ο αριθμός των ελαστικά εργαζόμενων στην εκπαίδευση, η γκρίζα ζώνη των εκπαιδευτικών που δουλεύουν για 400 ευρώ το μήνα, ενώ καταστρατηγείται κάθε εργασιακό δικαίωμα. Τα σχολεία θα ξεκινήσουν με χιλιάδες κενά ενώ τα και(ε)νοτόμα προγράμματα των 800 αθλιοτήτων είναι σίγουρο ότι θα ξεκινήσουν χωρίς ούτε τα στοιχειώδη. Η εισαγωγή του μαθήματος των νέων τεχνολογιών, θα διδάσκεται χωρίς φυσικά τα πολυδιαφημισμένα laptop, μια και οι διαγωνισμοί για την απόκτησή τους θα απαιτήσουν το λιγότερο ένα τρίμηνο ακόμα. Κι έτσι, αυτό που θα παραμείνει αμετακίνητο είναι το φόρτωμα καθημερινών 7ώρων στα 6χρονα παιδιά.
Ενώ τα υπέρογκα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό σε συνδυασμό με τον απαράδεκτα μικρό αριθμών μόνιμων διορισμών είναι εκρηκτικό μείγμα στον κόσμο της αδιοριστίας. Υποβαθμίζεται λοιπόν η δημόσια και δωρεάν παιδεία, δωρεάν φυσικά γιατί η παιδεία δεν είναι εμπόρευμα, πρέπει να παρέχεται όπως υποστήριζε και ο Αριστοτέλης. Παιδεία πια (με τους δικούς τους όρους δηλαδή) θα έχουν μόνο οι έχοντες. Οι υπόλοιποι βαραίνουν την κοινωνία και θα πληρώσουν για αυτό.

Αυτοί που μας κλέψαν το βιβλίο απ’ το χέρι μας κατηγορούν ότι μείναμε αδιάβαστοι!
Οι αχρείοι! Σαν δεν ντρέπονται! Ή μήπως θα πρεπε να ντραπούμε πιο πολύ εμείς? Εμείς που θα απολογηθούμε στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές που θα τους παραδώσουμε έναν κόσμο ακόμα χειρότερο. Ή μήπως πιο πολύ απ’ όλους να ντραπούν οι γονείς μας που από μικρούς μας μάθαιναν να είμαστε υπάκουα παιδία και να τρώμε το φαί μας? Το όνειρο ενός προσκυνημένου μπουχέσα. Τσεκούρι και φωτιά στους προσκυνημένους φώναζε ο επαναστάτης ληστής Κολωκοτρώνης (ναι αυτός που σάπισε στις ελληνικές κρατικές φυλακές). Ο κόσμος δεν ανήκει στην παλάμη που ανοίγει και ζητάει αλλά σε αυτήν που σφίγγεται ψηλά στον ουρανό.
Ποιοι είμαστε όμως εμείς? Είμαστε αυτοί που οι γονείς μας μας έλεγαν να μην κάνουμε ποτέ παρέα! Συσπειρωθήκαμε μετά τις μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις του περασμένου Απρίλη και την ανακοίνωση των απάνθρωπων μέτρων που έρχονται να βάλουν στην ζωή μας. Συνιστούμε μια πρωτοβουλία πολιτών από τα Βριλήσσια, πολιτικά ανεξάρτητη και με δεδομένη την άρνηση της κυρίαρχης πολιτικής, αναζητούμε νέους δρόμους μέσα από τη συλλογική μας δράση. Μέσα από παρεμβάσεις αντι-πληροφόρησης και κοινωνικής κινητοποίησης. Μέσα από δομές αυτοοργάνωσης και συλλογικής λήψης αποφάσεων, ψάχνουμε να ανοίξουμε δρόμους ώστε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Πιστεύουμε στη συλλογική δράση, γιατί την μάχη της γενιάς μας ή θα την κερδίσουμε όλοι μαζί ή θα την χάσει ο καθένας μόνος του.